โรงหนัง...โรงกาม... ~ เสน่ห์สาว-เสน่ห์สวย

โรงหนัง...โรงกาม...

ทีมข่าว Live กำลังจะพาคุณเข้าไปสัมผัสกับโรงหนังชั้นสองย่านสะพานควาย...
ที่นี่คือโรงหนังที่ใครๆก็คิดว่า ฉายหนังประเภทปลุกใจเสือป่า ซึ่งยังมีอยู่ปะปรายในพื้นที่ของกรุงเทพฯ แต่ที่นี่มันไม่ใช่แค่นั้น...
“โรงหนังโป๊” กำลังจะตาย ด้วยอิทธิพลจากหนังแผ่น ซีดี และโลกออนไลน์ โรงหนังประเภทนี้จึงค่อยๆอำลาจากไป ปิดตัวลง ขณะที่บางแห่งต้องปรับตัวเองเพื่อความอยู่รอด ดั่งเช่นโรงหนังแห่งนี้...
ที่นี่มีอะไร...เรากำลังพาทุกท่านไปหาคำตอบ...

เวลา12.06 น.เริ่มสำราจ
แผ่นป้ายหน้าทางเข้า สื่อสารว่า “เปลี่ยนหนังใหม่ทุกวันอังคาร และพฤหัสบดี” อักษรพลาสติกถูกเรียงวางเหมือนไม่สนใจนัก
หลังจากสำรวจรอบๆโรงหนังที่เต็มไปด้วยร่องรอยของวันเวลาที่บรรจุความเก่าไว้เต็มคราบโทรมของตึก มีจุดขายตั๋วช่องเล็ก อัตรา 50 บาทต่อการเข้าชมภาพยนต์

เมื่อพนักงานฉีกตั๋วปล่อยเราเข้าสู่โรงภาพยนตร์ สิ่งแรกที่สะดุดตาที่ด้านขวาบริเวณห้องน้ำหญิง มีสาวประเภทสอง ยืนอวดสายตาในชุดสายเดี่ยวโชว์เนื้อหนัง คนหนึ่งยืนส่องกระจกจัดผม อีกคนนั่งที่เบาะยาวด้านหน้าไขว่ห้างแบบให้เห็นสรีระที่เธออยากโชว์
ทีมงานเดินเข้าไปตัดสินใจ เดินไปทางซ้ายของทางเข้า มืดสลัวๆ ต้องปรับสายตาให้ชินกับความมืดเพราะที่นี่ ไม่มีคนเดินตั๋ว ไม่มีไฟฉาย ต้องเดินและเลือกที่นั่งเอง ทีมงานเลือกที่นั่งด้านหลังเพื่อจะได้สำรวจดูสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นทั่วๆโรงหนังได้ ระหว่างก้าวเดินขึ้นบันได มีคนหลายคนเดินขึ้น-ลงผ่านไป และสงัเกตว่ามีคนจ้องมองเราอย่างผิดสังเกต
สภาพแวดล้อมบวกกับบรรยากาศทำให้เราเริ่มกลัว ยิ่งสายตาของพวกเขาที่จับจ้อง บางคนถึงขั้นชะโงกเข้ามาใกล้ เหมือนจะมองให้เห็นเค้าหน้าทั้งหมดในความมืด
สภาพเบาะนั่งชมไม่ถึงขั้นเลวร้าย ยังนั่งได้ และยังมีความนุ่มอยู่ แม้เนื้อผ้าของเบาะจะสากมากก็ตาม สิ่งหนึ่งที่ผิดจากความคาดหมายก็คือหนังที่ฉายอยู่ไม่ใช่หนังโป๊ หรือหนังอาร์ มันเป็นแค่หนังตลกเกรดบีแบบที่หาได้ตามกระบะหนังแผ่นเท่านั้น...

เวลา12.28น. แล้วสิ่งไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น

มีเสียงทักทายดังขึ้น...

“น้องเพิ่งมาที่นี่เหรอ?” ชายคนหนึ่งเข้ามานั่งข้างๆเอนหลังเอ่ยขึ้น พินิจใบหน้าใต้หมวกแก็ปในแสงสลัวลาง และน้ำเสียง เขาน่าจะอยู่ในช่วงปลายสี่สิบ และจากปากคำในความมืด เขาบอกกับเราว่า เขามาที่นี่อาทิตย์ละครึ่ง มาเที่ยง มาเพื่อปลดปล่อย!

“คนมาที่นี่ 90 เปอร์เซ็นต์มาเพื่อเที่ยวกัน ไม่ค่อยมีหรอกที่มานั่งดูหนังเฉยๆ”

เขาเล่าถึงช่วงหลายปีก่อนที่โรงหนังแห่งนี้ยังฉายหนังโป๊ มันยังอยู่ในยุคที่เขายังเรียนหนังสือ เพิ่งเข้ามากรุงเทพฯ แต่ตอนนั้นมันก็เริ่มมีการประกอบกามกิจกันบ้างแล้ว มาถึงตอนนี้เขาบอกว่า ที่นี่คือที่เที่ยวของกลุ่มชายรักชาย
“เคยมีผู้หญิงหลงเข้ามาเหมือนกัน เหมือนเขาไม่รู้ มากับแฟน แต่พอเขารู้ว่าที่นี่เป็นยังไง เหมือนเขาคงรู้สึกได้แหละ เขาก็รีบออกไปเลย”
ในการพูดคุยหลายครั้งที่เขาพูดเป็นเชิงชักชวน เป็นคำพูดประมาณว่า ผู้ชายปกติก็มาที่นี่เหมือนกัน มาเพื่อพักผ่อน อย่าไปคิดมาก

“ออกจากที่นี่มันก็กลับสู่โลกปกติ” เขาเอ่ย
คำถามหนึ่งถูกตั้งขึ้นกับเรา หลายครั้ง คือ กลัวเหรอ?

“ทำไมไม่ลองดู กลัวเหรอ? หรือกลัวว่าจะติดใจ ผู้ชายบางคนก็เป็นนะ แต่บางคนก็ไม่ แค่มาหาความสุข”
จากนั้นเขาเล่าถึงกลุ่มคนขายบริการที่ยึดพื้นที่นี้ทำมาหากิน สาวประเภทสองจะอยู่ที่ฝั่งขวา กับบริเวณตรงกลาง บางครั้งพวกเธอจะออกมาหาลูกค้าด้วยการเดินมาลูบจับคนที่นั่งอยู่ อาจเอาหัวอกมาเสียดสีแล้วเสนอราคา 100-200 บาท บางครั้งก็ตื้นมาก หากไม่ต้องการเขาแนะนำให้ลุกหนี
เราถามถึงการจ้องมองแปลกๆของคนที่นี่ ชะโงกหน้าเข้ามาใกล้จนแทบหัวชน
“ปกตินะ ต้องทำแบบนี้จะได้เห็นหน้ากัน” แล้วเขาพูดถึงภาษาของที่นี่ “ถ้าไปนั่งแล้วกางขาแสดงว่าอยากให้ใครมาช่วย ก็จะมีคนเดินเข้าไปหา ถ้ายืนปกติคนก็จะเข้าไปดู อาจจะคุยกันก่อน แล้วตกลงว่าจะทำอะไร ยังไง คนมาที่นี่ก็มีบ้างที่มาคุยๆ ไม่ได้อะไรก็กลับ”
ระหว่างพูดคุยนั้นเองที่มือของเขาสัมผัสมาที่เข่าของเรา ลูบจับ เขาถามขึ้น
“น้องชอบแบบไหนล่ะ?”
ชอบผู้หญิงปกติ...แล้วพี่ล่ะ?
“พี่ชอบแบบน้องนี่แหละ”
จากนั้นเอง หลังจากเงียบไปพักหนึ่งเขาตัดสินใจออกไปเดินต่อ ปล่อยเราไว้ในความมืดกับการสังเกตุการณ์ แต่แล้วอยู่ๆก็มีชายอีกคนตรงเข้ามาลูบจับที่ตัวเรา เราต้องวิ่งหนีออกมาที่ริมทางเดิน

เวลา12.52น. เซ็กซ์ในเงาสลัว

ในความมืดที่เรายืนอยู่ริมทางเดิน มันอาจเป็นภาพเลือนลางแต่ก็ค่อนข้างชัดเจน หลายคนในบริเวณนั้นก็เหมือนจะยืนดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มันเป็นเงาตะคลุ้มของชายคนหนึ่งกำลังออรัลเซ็กส์ให้ชายอีกคนหนึ่งอยู่ที่เบาะของโรงหนัง
เราสังเกตได้ว่าคนเริ่มมากขึ้น สาวประเภทสองเริ่มออกเดิน และคนหนึ่งบ่นเสียงดังอย่างเป็นเรื่องปกติ
“อีดอกเอ่ย อย่างนี้ไม่น่าให้มันเลย” เธอเล่าเรื่องราวของเธอที่เราประติประต่อได้ว่า เธอให้เงินใครบางคน แล้ววครบางคนนั้นไม่คืนเงิน
ระหว่างนั้นคนหลายคนเดินผ่านเราพร้อมชะโงกหน้าเข้ามามองราวจับสังเกต แต่นั่นก็เหมือนเป็นเรื่องปกติ เราเห็นชายหนุ่มสวมสื้อกล้ามร่างใหญ่ผิวขาวเดินเข้า-ออก พบชายในเจลผมตั้งที่โครงหน้าโหนกสูง ตัวเล็กแต่ร่างบึกบึน และมีชาวต่างชาติมีอายุร่างอ้วนเดินวนอยู่แถวห้องน้ำชาย ตอนนี้หนังเปลี่ยนเรื่องแล้ว แต่ก็ไม่ใช่หนังโป๊ เป็นหนังฝรั่งที่ไม่เป็นที่รู้จักมากนัก อย่างไรก็ตาม ในที่นี้ก็ไม่มีใครสนใจหนังที่ฉายเลยแม้แต่น้อย
ทันใดนั้นชายคนหนึ่งเข้ามาจับตัวเรา พร้อมยื่นข้อเสนอจะออรัลเซ็กส์ให้ แสงจากริมทางเดินฉายให้เห็นเค้าหน้าชายมีโหนดเครา ผมสั้นเกรียนแต่ติดขนตายาว ทาลิปสติกแดงเยิ้ม และมีกลิ่นแป้ง
“เราดูดเก่งนะ”
สิ้นเสียงเขา...เราสลัดแขนแล้วหนีออกมา

เวลา14.15น. เสร็จภารกิจ

เมื่อออกมาบริเวณด้านหน้าทางเข้า ลองสำรวจดูในห้องน้ำชายก็พบถุงยางอนามัยใช้แล้วอยู่ในถังขยะ เป็นไปได้ว่าจะมีการประกอบกิจกามกันในนี้ แล้วตอนนั้นเองที่มีชายคนหนึ่งเดินเข้าถามว่าเราเข้ามาทำอะไร เราจึงตัดสินใจออกมาจากโรงภาพยนตร์แห่งนั้น

แน่นอนนี่เป็นเรื่องปรากฎการณ์ที่น่าตกใจ แต่มันก็เกิดขึ้นในสังคมเราอย่างเหมือนเป็นเรื่องปกติ คล้ายกับเป็นที่รู้กัน ว่า ถ้าใครจะมาหาความสุขทางเพศ โดยเฉพาะผู้นิยมลักร่วมเพศ ต้องมาที่นี่!! โรงหนัง โรงกาม สถานที่ใจกลางกรุง ซึ่งศีลธรรมอันดีงาม ไม่มีผลต่อพื้นที่นี้อีกต่อไปแล้ว...

ขอขอบคุณที่มาของภาพและบทความ:

http://www.manager.co.th
ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต